بعضی از مدارس بجای ابنکه روی وعضیت درسی و سلامتی و شادی بچه ها تمرکز کنند روی انحرافات  تمرکز میکنند 

برای مثال در مدارس دخترانه تمرکز بعضی مدیر ها فقط روی:

1.دوست نبودن پایه های مختلف با هم 

2.دوستی هایی صمیمی نداشتن

3.جاسوس گذاشتن میان بچه ها

4.قضاوت کردن دانش اموزان از روی ظاهر و حرف بچه ها

یکی دیگر از چیز هایی که کودکان را ازار میدهد 

تبعیض قائل بودن بین قشر ها است

برای مثال رفتار مدیر با دانش اموزی که شهریه ی بیشتری داده است یا وعض مالی ان کودک بهتر است با شخصی که وعض پایین تری دارند نباید متفات باشد چون کودکانی که وعض بهتری دارند احساس قدرت کرده و اعتنایی به درس و نمره ندارند و سر کلاس سکوت را رعایت نمیکنند چون به پول پدرش تکیه کرده و خیالش راحت است که پدرش هزینه نمره و سر و صدای اورا میدهد

و همچنین فردی که وعض مالی معمولی دارند احساس حقارت و ضعیفی میکند و حتی امکان دارد به خاطر زور گویی و سرو صدای دانش اموزان که از سطح بالایی برخوردارند نتواند به درسش گوش کند

و حرفش هم برای کسی ارزشی نداشته باشد 

ما کودکان دوست نداریم با زجر و بزور به موفقبت دست پیدا کنیم 

یا اصلا شاید ما پزشکی یا رشته های اصلی را دوست نداشته باشیم و دوست داشته باشیم یه هنرمند.آرتیست.موسیقیدان.ورزشکار.عکاس و . شویم 

هر شخصی فقط یک بار زندگی میکند و دوست دارد از تمام استعداد هایش و علاقه مندی هایش لدت ببرد و ان هارا  برای زندگی بهتر به کار گیرد

پس برای ابنکه کودکان را از رشته هاب اصلی زده نکنید 

به علایق کودکان احترام بگذاربد